Bu makale yalnızca kabaca çevrildi, düzenleme yakında yapılacaktır.
Geliştirici, tasarımcı, şehir planlamacısı olsun ya da olmasın, hepimiz mekânın kullanıcısıyız ve içinde yaşadığımız mekânın kolektif refahımız üzerinde büyük etkisi var.
En iyi durumda rejeneratif alan, onu kullanan herkesin parlaklığını, cömertliğini ve yaratıcılığını ortaya çıkarma kapasitesine sahiptir. En kötü ihtimalle mekan, kasıtlı veya kasıtsız olarak üzerimizde kutuplaştırıcı ve zararlı bir güç haline gelebilir.
Rejeneratif mekanın tanımı ve tasarımı çok yönlü bir iştir, ancak buradan, özün en yüksek düzeyde kapsayıcılık ve eşitliğe sahip olması gerektiği sonucuna varıyorum.
Ancak önce eşitliğe ve rejeneratif mekanda yaşayan bazı fraktallara geçebiliriz.
İşin özüne bakalım:
Doğa - Yaban
Doğal unsurlar korunmaz veya yeniden yaratılmazsa mekan (yaşam) rejeneratif, sürdürülebilir, sağlıklı, ilham verici ve hatta hoş olamaz ve artık bir tür olarak hayatta kalabilmek için biyolojik çeşitliliğe ve yabani alanlara ihtiyacımız olduğunu anladığımızdan beri, tüm yeni alanların büyük bir kısmının Ağaçlar için alan (kamusal veya özel) bırakılmalıdır (ve izole edilmiş kovanların tek başına hapsinde değil, birbirine bağlı kök sistemleriyle birlikte!)
- Biyoçeşitliliğin, ekosistem için bir yaşam alanı sağlayabilecek bağlantılı yeşil alanlardan oluşan bir ağa bağlı olduğunu biliyoruz; bu ağ, hem kentsel hem de kırsal alanlarda türlerin bağlantı kurmasına, avlanmasına, üremesine ve göç etmesine olanak tanıyan ekolojik basamaklar sağlar.
- Pestisit kullanımından mevcut tüm arazilerin asfaltlanmasına kadar zararlı uygulamaların tür olarak hayatta kalma potansiyelimizi hızla yok ettiğini biliyoruz.
- Doğanın bir meta ya da kaynak olmadığını, bizim ayrılmaz bir parçamız olduğunu ve biz de onun ayrılmaz bir parçası olduğumuzu, bir olduğumuzu ve bu gezegendeki yaşamda ilerlemenin yolunun doğayla birliğimize bağlı olduğunu biliyoruz. Bu da şehirlerimizin, bahçelerimizin ve ruhlarımızın bir kısmını vahşiliğe tahsis etmek anlamına geliyor.
Bir doğa gemisi oluşturma hakkında bunu okuyun veya kentsel yeniden yabanileştirme ve bunun hakkında bilgi edinmek için bunu okuyun.
Doğa - Yiyecek ve Döngüsellik
Pratik düzeyde yemek yemeliyiz. Ancak gıdamız doğrusal bir şekilde servis ediliyor ve dağıtılıyor; aynı şey tükettiğimiz her şey ve giyimden teknolojiye, sağlıktan eğitime kadar sunulan hizmetler için de geçerli.
Basit ama radikal bir başlangıç noktası, kentsel yemek bahçelerini ve kompostlaştırmayı yenileyici mekansal tasarımın temel bileşeni olarak tanıtmaktır. Besin kaynağını, üretim ve atık çemberini gören ve aktif olarak dahil olan kent sakini için hem somutlaştırma hem de bilişsel noktaların birleştirilmesi açısından kritik öneme sahip olabilir.
Yüzyıllardır doğayı kendi isteğimize göre yönlendirebileceğimiz bir sağlayıcı olarak gördükten sonra, artık müdahalemizin daha geniş etkisini hesaba katmamız gerekiyor. Herhangi bir ölçekte proje oluşturduğumuzda, daha geniş bağlamı, yani projelerimizin yereldeki ve daha geniş biyolojik bölgedeki yukarı ve aşağı yönlü etkileri gibi yönleri dikkate almalıyız. Her projenin kendi dinamiği olacaktır ancak döngüsellik kavramını sağlam bir şekilde kavramak önemlidir; dolayısıyla örneğin ev ölçeğinde gübreleme, gri suyun yeniden kullanımı ve yağmur suyunun toplanması faydalıdır ve bir şehir için ölçeği yükseltmeniz gerekir. belediyenin kompost toplama sistemine ve havzanın karmaşıklıklarına ve havza üzerindeki etkilerine derinlemesine bir araştırma.
Doğa - Refah
Doğal alanlar, parklar, kentsel ormanlık alanlar, çatı bahçeleri ve hatta geniş kenarlar, kasaba sakinlerinin fiziksel ve zihinsel refahının temel bileşenleridir. Doğayla temas kurmanın refahımız üzerindeki olumlu etkisini kanıtlayan çok sayıda araştırma var (burada bununla ilgili bir makale var) (ve bir diğeri). Peyzajlı bahçelerdeki bakımlı doğa ile daha az insan müdahalesinin olduğu bir alanda yaşanabilecek daha vahşi bir deneyimin etkisi arasında büyük bir fark var. Birçok Yerli kültüründe, doğada yalnız geçirilen zaman, geçiş törenini sağlar; bu, günümüz gençliğinin, doğayla bağ kurmanın büyüsü ve yakınlığı sağlanırsa deneyimleyebileceği bir ritüeldir. First Nation halkının kendi Vision Quest versiyonu var ve Avustralya Aborjinlerinin Walkabout'u var. Vahşi doğada vakit geçiremeyen bizler, zaman ve mekânda kök salmayı, anlamlı yaşamayı ve hayatın baskılarıyla baş etmeyi giderek daha da zor buluyoruz.
Ancak tek başına çözümler yeterli değildir:
Eğer bizim ve gezegenin şu anda ihtiyaç duyduğu türden bir alan yaratmayı umuyorsak, doğayı planlarımıza dahil etmek yeterli olmayacaktır. Eğer şimdiki zamana ve geleceğe uyum sağlayacaksak, o zaman yer ve insanlar arasındaki katılımcı ilişkiyi* kabul etmek esastır. Mümkün olan en iyi tezahürümüz olarak ortaya çıkabileceğimiz mümkün olan en iyi 'yer'i yaratmak, indirgemecilikten ve yalıtılmış tasarım çözümlerinden uzaklaşmamızı gerektirir. En iyi amaçlanan tasarım ve uygulama bile, bütünsel bir sistem yaklaşımı benimsenmediği takdirde, bir doktorun kanseri göz ardı ederek kırık bir bacağı tedavi etmesine benzetilebilir.
Pratik tasarımda tüm temel bileşenleri nasıl entegre edebiliriz? Bütünsel tasarım bir çizim tahtasında veya toplantı masası etrafında nasıl görünür? Tasarımcılar olarak tüm sistem düşüncesini işimize nasıl entegre edeceğimizi biliyoruz, ancak bu işlevin, ayak sesinin ve ergonominin ötesinde, henüz var olmayan rejeneratif bir kültürün daha derin psikolojik ihtiyaçlarına hitap ediyoruz.
Biyomimikri, yaşamlarımızda ve yaşadığımız mekanlarda denge ve uyumu yeniden sağlamak veya yaratmak için bakılacak tek yerdir.
"Gerçekten sürdürülebilir olana baktığımızda, uzun süredir işleyen tek gerçek modelin doğal dünya olduğunu görüyoruz."
Janine Benyus / Kurucu Ortak, Biyomimikri Enstitüsü "Tıpkı doğanın yaptığı gibi yaşama olanak sağlayan koşullar yaratabiliriz." Peki nereden başlayacağız? Tüm tasarım bilmecelerini nasıl çözeriz ve yeniden yabanileştirme ve doğa felsefesini yoğun kentsel mekana nasıl yorumlayabiliriz? Bir tasarım ekibinin şu ya da bu kapasitedeki lideri olarak nasıl ilerleyeceğiz?
Başlamak için basit bir yer olduğunu önermek isterim:
Cinsiyet eşitliği
Kaydırmayın, yenileyici tasarımın ekseninin cinsiyet eşitliği olduğunu söylemek aşırı basit görünebilir. Ancak bu süreçte kalemin kağıtla ilk buluşması gereken nokta burasıdır.
İşte nedenlerden bazıları:
- Cinsiyet eşitliği herkes için adalet demektir. Adalet bazılarının hakkı olup bazılarından saklanamaz.
- Toplumsal Cinsiyet Eşitliği (güç mücadelesi yerine) işbirliği ve ortaklık anlamına gelir ve herkes için eşitliğin omurgasıdır.
- Kamusal alanda ve insan yaşamının her alanında özgür, yaratıcı dişil** enerjinin bastırılması, toplumsal uyumsuzluğun ve türümüzün çekişmesinin en temel nedenidir. (Bu benim görüşüm, yapabiliyorsanız çürütün)
- Bir mekan herkese yer ayırabildiğinde, herkes özgür, güvenli ve pozitif bir şekilde yürüyebildiğinde, mekanın kendisi toplumun dokusuna olumlu bir geri bildirim sağlar.
- Doğa (içimizdeki ve etrafımızdaki doğa), hem pratik tasarım açısından hem de o alanı yaşama şeklimizde dişil enerji uzaya getirildiğinde dengelenir. Doğa bizden, kalpten hissederek ve yaratarak tasarlamamızı ve yaşamamızı istiyor; Dişil enerji bunu kolaylaştırır.
- Eğer annelerimiz, kız kardeşlerimiz, eşlerimiz, kızlarımız ve savunmasız kişiler bir alanda özgür ve güvende değilse, o zaman en iyi mimarlar, geliştiriciler ve planlamacılar yine başarısız olmuşlardır; o alandaki en iyi bahçeler ve ormanlık alanlar bile sorunu dengeleyemez.
Bu açıkça basit görünmeye devam ederse, şu ana kadar neyin yanlış gittiğine bakalım:
Şimdiye kadar 'erkeksi' bir dünyada yaşadık**, ancak "Şehir planlamasındaki ataerkillik yalnızca toplumun bir başarısızlığı değil, hayal gücünün bir başarısızlığıdır." (alıntı kaynağı ve bunun ne anlama geldiğine dair daha fazla örnek için burayı okuyun)
Erkeksi tasarımın başarısız olduğunu nasıl bilebiliriz?
Buna cevap vermenin pek çok yolu var. Şehir içi şiddetten, istismara, bağımlılıktan, depresyona, intihara, yoksulluğa, eşitsizliğe, kirliliğe, içinde bulunduğumuz ya da kısa süre sonra içine gömüleceğimiz ekolojik sorunlar tufanına kadar her şey. Bütün bunlar çizim masasında erkeklerle tasarlandı ve uygulandı. Fizibilite çalışmalarını, finans raporlarını erkekler yaptı, mühendisliği ve bakımı da onlar yaptı. 'Minnet' ile ilgili aşağıdaki paragrafımın mahiyetinde ve bir babanın kızı, bir oğlanın annesi ve bir erkeğin sevgilisi olan bir kadın olarak etkin dişil mahiyetinde; Suçlamıyorum ya da kin tutmuyorum, toplum olarak kolektif mücadelemize ayna tutmamız gerekiyor ve kadın olarak bu erkeksi tasarım duruşunun zaman zaman kadınlar tarafından nasıl mümkün kılındığını ve geride kalan erkeklere de hizmet etmediğini görebiliyorum. o ya da onu yaşayanlar. Çatışma amaçlanan bir sonuç değildi. Ayrıca, gelişen bir toplumun ihtiyaçlarına saygı göstermekten daha fazlasını sunan sayısız erkeksi tasarım ve aynı zamanda hayatları iyileştiren ve bize ölçülmesi imkansız şekillerde fayda sağlayan birçok yenilik ve mühendislik başarısı var.
Ancak bu, yüzyıllardır şehirlerin erkekler tarafından tasarlandığı, insan yaşamının damarlarının ve doğal bağlantıların, cetvelli ve kalemli erkeklerin egoları tarafından kesildiği yönündeki ezici algıyı değiştirmiyor.
Bu bazen keyfi veya 'duyulanmayan' tasarım etiğiyle birlikte sistematik ayrımcılık yaygın hale geldi.
Gezegenimizin toparlanması ve türümüzün hayatta kalabilmesi için var olan her alana kadın duyarlılığının dokunması gerekiyor.
(Yine, lütfen ikili yaklaşımım konusunda sabırsızlanmayın... erkekler, trans, interseks ve ikili olmayan veya toplumsal cinsiyet queer'leri*** de bu yeteneğe sahiptir, ancak eşitlik ve hepimizin sesi bunu harekete geçirmenin anahtarıdır).
Kadınlar bunu yapabilir mi?
Tasarım ekiplerini basitçe kadınlarla değiştirmek etkili değildir. Sorumlu kadınlar geleneksel olarak erkek gibi davrandılar, başarabilmek için kendi erkeksi özelliklerini kullandılar ve hala dişiliğin gücünü ve potansiyelini ifade etme veya deneyimleme şansına sahip olamadılar. Bu nedenle kadınların, içlerinde etkin olan kadınsı unsurla mekan tasarlama konusunda erkeklerden daha yetenekli olduğu söylenemez; şimdiye kadarki çalışmaları ve kariyerleri zaten kadınsı olanı yıkmış ve onun yerine erkeksi tasarım geleneklerinin ve sosyal işlev normlarının maçoluğunu ve indirgemeciliğini koymuştur. .
İdeal olarak, (hepimizin içindeki) dişiliği gerçekten harekete geçirmek için doğaya dalma molalarına ihtiyacımız var. Bu da bizi doğaya ve vahşi doğaya erişim ihtiyacına geri götürüyor. Daha derin ve dişil bilgeliğe giden günlük portalları bulmak için çocuklarda ve Yerli halklarda bilgeliğe bakmalıyız ve sadece neler olup bittiğini ve ne yaptığımızı düşünmek yerine hissetmek için kendimize bakmalıyız. Varsayım ve mantıktan ziyade kendi aklımızı merakla kullandığımızda, kendi kalbimizi dinlemek ve ne hissettiğimizi hissetmek için meraklı aklımızı kullandığımızda, doğayla bağımızı ortaya koyarak somutlaştırdığımızda içimizde araçlara sahibiz. eski meşeye döndüğümüzde, ya da yoncaya dolanmış parmaklarımızla uzandığımızda, ya da kendimizi deniz dünyasına daldığımızda, ya da sadece tepemizdeki bir kuşun uçuşunu takip ettiğimizde, bu uzay-zamanı paylaşan diğerleriyle empati kurduğumuzu hissettiğimizde bizimle, o zaman kadınsı yetenekleri harekete geçiriyoruz.
Katılım ve 'Radikal Eşitlik'
Cinsiyet ayrımcılığının ve kadınlara ve kız çocuklarına yönelik baskının üstesinden gelmek aynı zamanda erkekleri ve erkek çocuklarını (çoğunlukla) kasıtsız olarak üstlendikleri baskıcı rolden de kurtarır. Herkes için eşitlik, saygı ve güvenlik, erkeklerin dolu dolu ve tatmin edici bir yaşam sürmeleri için esastır.
Cinsiyet eşitliği, tüm ırklar, etnik kökenler, LGBTQ+lar, mülteciler, göçmenler, engelliler ve özel ihtiyaçları olan kişiler için eşitlik, saygı ve kapsayıcılık yolunda ilk adımdır.
Örneğin kadın merkezli tasarım, ailelerin hareketliliğini, yürümeyi tercih eden veya bebek arabası olan kadınların olanaklara erişimini etkilerken aynı zamanda erkeklerin çocuk bakıcısı olabileceğini de dikkate alarak erkeklere alt değiştirme, beslenme gibi alanlar yaratır. babalar için tasarlanmış odalar. Kadınları düşünmek, yaşlılarımızı da dahil etmek anlamına geliyor çünkü kadınlar daha uzun yaşıyor ve mekan ve hizmetlerden özel tasarım gereksinimleri olan yaşlıların en büyük cinsiyeti haline geliyor. Kadın odaklı tasarım, erkeklerin ve oğlan çocuklarının eğitilmeleri ve kendi dengeli eril ve dişil potansiyelleriyle onları güçlendirecek ve yaşam kalitelerini artıracak şekilde bağlantı kurmaları için alan yaratmak anlamına gelir.
Herkes için ücretsiz olacak şekilde tasarlanan alan, toplumun dezavantajlı üyelerine avantajlı olanlarla aynı haklara sahip olma hakkı tanır. Kapsayıcı alan tek başına güç suiistimallerini ve dünya çapında pek çok kişinin haklarını ihlal eden dışlamayı düzeltemese de, herkesin ihtiyaçlarının birleştirici bir alanda ele alınması bu asırlardır süren sorunun çözümünde bir adım ve bir niyet işaretidir.
Yerel toplumun her unsurunun üyelerinin o masada oturduğu bir masa etrafında bir mekan tasarlanırsa, mekan herkese ait olur; eşcinsel, siyah, kör, ebeveyn, bekar, çocuk, kuş, ağaç... yani bu bireylerin hepsinin o masada bulunması gerekiyor. Bu tür toplantıların her birinde ağaçlar, kuşlar, nehirler, gökyüzü ve söz sahibi olamayan diğer varlıklar adına konuşan bir delegeye bir sandalye tahsis edilmelidir.
Bu yüzden? Tasarım süreci ve bilgeliğin toplanması:
Kadınsı olanı harekete geçirmek ve kapsayıcılık yoluyla kolektif bilgeliği hasat etmek.
Kadınların tasarım sürecine katkısı (ve bu sadece mekansal tasarımı değil, toplumun her yönünü kapsar) ev kadınlarından, annelerden, esnaftan, çevirmenlerden, doktorlardan, çiftçilerden, arı yetiştiricilerinden, yöneticilerden, yatırımcılardan, kütüphanecilerden gelebilir. herhangi biri. Özellikle kadınların eğitim, zenginlik, etnik köken, cinsel yönelim vb. açılardan çeşitliliği entegre edilmelidir. Tüm tasarım sürecinde bir bölgenin yerlilerinin ve yaşlılarının tam olarak temsil edilmesine özellikle dikkat edilmelidir.
Ve erkekler! Her ne kadar bu tasarım reformu son derece kadınsı olsa da, eğer buna bir isim verecek olsaydım, Radikal Eşit veya Radikal Kapsayıcı'yı tercih ederdim... Erkekleri de kastediyorum!
Bu birlikte yaratımın kendisi zaten gelişen yenileyici bir kültürün temelidir.
Kolektif bilgeliğin hasat edilmesini tasarım ve uygulama sürecine yönlendirmek için eski, denenmiş ve test edilmiş bir yöntemi kullanmak saf tasarım açısından mantıklıdır; Bin yıldır olduğu gibi bugün de tüm dünyada geçerli olan Çember veya Konsey Yolu'dur.
Konsey Yolu
Bu Çember veya Konsey Yolu, ister sert kenarlı bir bina, ister toplumsal bir kavram olsun, şüphesiz herhangi bir yapının temel taşıdır. Bu tür toplantıların kolaylaştırılması ve ortak aklın toplanıp yorumlanması her iyi tasarımın temelidir. Şimdiye kadar şehir planlamamıza yönelik yukarıdan aşağıya ve akademik veya ekonomik odaklı yaklaşım, yüzyıllar boyunca alanı ve kullanıcıları tanımlamış ve sıklıkla sakat bırakmıştır. Hangi mekanın işe yaradığına, neden ve nerede çalıştığına, hangi mekanın belaya, çekişmeye, bunalımlara yol açtığına dair çok büyük bir veri birikimimiz var, bu verileri kullanabiliriz ve kullanmalıyız ama ister kentsel dönüşüm projeleri olsun, ister yeni gelişmeler olsun, hangi ölçekte olursa olsun ne yaratacaksak. Yerel topluluklarla ve sessizlerle birlikte tasarlamamız çok önemli. Mülkiyet konusu bu gönderinin amacını aşıyor (aşağıdaki Commons'a bakın), ancak projenin başlangıcından bu yana yerel toplumu kayıt altına alan ve güçlendiren mekanda bir sahiplenme ve refah duygusu yerleşiktir. Topluluğun aktif katılımı aynı zamanda alanın ve tesislerin kullanıcılar tarafından korunmasını ve bakımını da sağlar.
Çember veya Konsey Yolu toplantıları, kalabalığın bilinçli ve bilinçaltı ihtiyaçlarını, arzularını ve katkılarını harekete geçiren ve bir araya getiren açık uçlu sorular soran yetenekli ev sahipleri tarafından kolaylaştırılır ve ardından tasarımcılarla birlikte bu bilgeliği hayata geçirmenin yollarını bulabilirler. uzay. Circle, her sesin (azınlık sesi dahil) duyulabilmesi ve sayılabilmesi için kapsayıcı ve hiyerarşisiz olacak şekilde özel olarak tasarlanmıştır. (Dahil etme yöntemleri, azınlıkların veya korunmasız kişilerin katılamadığı veya seslerini yükseltmekten korktukları durumlara uyacak şekilde uyarlanmalıdır.) İyi bir Çember sırasında kullanılan iletişim becerileri ve araçlar (Aktif Dinleme, Konuşma Parçasının Kullanımı gibi) , Şiddetsiz İletişim, Takdir Edici Soruşturma ve Toplu Varlık), katılımcıları zenginleştiren ve birbirine bağlayan becerilerdir; topluluk içindeki ilişkilerini ve refahını geliştirmek için bu becerileri yanlarında götürebilirler.
Sömürgecilikten kurtulma
Sömürgecilikten kurtulmanın ne anlama geldiğinin açıklaması Sömürgecilikten Kurtulma Tasarım Platformu tarafından özetleniyor. Bu, "ana akım çağdaş akademik ve profesyonel söylemdeki mevcut statükoya meydan okuma ve eleştirme ve cinsiyet, ırk, kültür ve sınıf meseleleri etrafında gerçekleşen konuşmalara daha fazla derinlik getirme projesidir." ve ikincisi "bir yandan şu anda içinde yaşadığımız modern neoliberal, sömürgeci dünya sistemine alternatifler tanımlamak ve geliştirmek..." Yani sömürgecilikten arındırıcı tasarımı uygulamak, tasarımın ötesinde düşünmek anlamına geliyor. bugün var." (Yazarın linki burada.)
Sömürgecilikten kurtulma sadece Yerlilerin veya yerlilerin güçlü olduğu yerler için endişelenecek bir şey değildir; sömürgeci zihniyet hem "tarihsel sömürge sömürüsü sürecinin getirdiği yapılarda hem de yerlilerin devam eden ve her yerde yeniden üretilmesinde devam etmektedir tahakküm ve eşitsizlik biçimleriyle.... Sömürgecilik sadece geçmişin bir hayaleti gibi bugünümüzü kovalamakla kalmıyor, sürekli olarak yeni toplumsal gerçeklikler üretiyor" (Alıntı kaynak ve kısa makale burada) ve bunun devam ettiğini fark ettiğimizde bunun nedenini anlayabiliriz. Gezegenin ve insanların 'ötekiler' olduğu ve elimizdeki kaynaklar ve metalar olarak görülüp muamele edilmesi gerektiği zihniyeti yoluyla hemcinslerimizin ve gezegenimizin sömürülmesine izin veren ataerkil ve sömürgeci paradigma.
Ayrıca, tasarımlar yerel bağlama (dil, görsel dilbilgisi, gelenekler, anlatı vb.) hitap etmedikçe işe yaramayacaktır ki bunu (kasıtsız olarak) sömürgeci bakış açısıyla yapmak imkansızdır. "Hindistan'a dayanmayan bir tasarım kültürünün en ağır maliyetinin estetik kimlik değil, tabandan gelen etki olduğunu" anlatan bu kısa makaleyi çok seviyorum.
Nesiller boyu süren istismar alışkanlığından kurtulmak kolay değildir; süreçteki bazı yararlı araçlar U Teorisi (nerede olduğumuzu kabul etme ve ileriye yönelik ortak algılama süreci için), Eleştirel Düşünme ve hatta 3 Ufuk Modeli olabilir ( Linkta Kate Raworth tarafından açıklanmıştır - hedeflere karşılıklı olarak bakmak ve değişimi gerçekleştirmek için gerekli kesintiyi harekete geçirmek için). Dahası, ilgili taraflar yerel ve/veya Yerli teori, tarih ve anlatılar hakkındaki bilgilerini derinleştirmeye çalışabilir, böylece kendi anlatılarını daha geniş bir mercekten görebilir ve onlara meydan okuyabilirler.
Batı dünyasının (ya da buna küresel Kuzey, gelişmiş ya da ayrıcalıklı dünya mı demeliyiz?) zihniyetini sömürgecilikten kurtarmaya yönelik devasa görev, bir ademi merkeziyetçilik süreci olarak görülebilir; kadınları, dişiliğin potansiyelini, Yerlileri ve yerlileri davet ediyoruz. tasarım sürecini bilgelikleri ve işbirlikleriyle zenginleştirmek için yerel halk ve tüm azınlıklar Çember'e katılıyor ancak biz bunu merkezi olmayan bir konumdan yapıyoruz. Ben ya da benzerim, kibirimizi sizin alanınıza göre tasarlamak için burada bulunan ayrıcalıklı kişi değil, siz, kullanıcı, yerel, yerinden edilmiş, yaşlı, sağır, dezavantajlı çocuk, bekar ebeveyn, sömürülen, şimdiye kadar sesi çıkmayan.
Avam Kamarası
"Müşterekler, bir toplumun tüm bireylerinin erişebildiği/ulaşabildiği kültürel ve doğal kaynakları ifade eden ekonomi politik çerçevesinde ortaya çıkan bir kavramdır. Bunlar arasında hava, su, ormanlar gibi doğal malzemeler ve son zamanlarda mevcut ve gelecek nesiller için yaşanabilir bir dünya..... bu kaynaklar ortaktır ve özel çıkarlar için tahsis edilmemelidir çünkü bu, sömürgecilik, emperyalizm ve modern ekonomilerin yükselişi yoluyla ortaya çıkan zaten kapsamlı tarihsel dışlamaları daha da genişletir.... 2015 UNESCO belgesinde “refah için kolektif arayışımız” ile ilgili vurgulanan nokta, toprağın, doğal kaynakların, havanın, ormanların, suyun, biyolojik çeşitliliğin ve diğer geleneksel olarak 'ortak' kaynakların çıkarılması ve özelleştirilmesinin, Sömürge (ve Güney Afrika'da apartheid) dönemlerinin uzun döneminde meydana gelen çıkarmaların, el koymaların ve marjinalleştirmenin temel bir özelliği olmuştur; devam eden yeni-sömürgeci ve neo-liberal maden çıkarmacılığın çeşitli biçimleriyle devam eden ve güçlenen bir süreç olmuştur. ve sömürü" (Alıntı kaynağı pdf)
Arazi mülkiyeti reformu ve miras yasalarını tartışmanın yeri burası değil, ancak burası kalbime yakın bir alan olduğu için Avam Kamarası alt başlığını ekledim, kullanılan "Ortak" bir arazideki bir evde büyüdüm. mevsimlik otlatma için bu toprakların ve üzerindeki tüm flora ve faunanın hakları ortak statü ile korunmuştur, herkes oraya gidebilir, piknik yapabilir ve hiç kimse burayı ilhak edemez. Arazi sahiplerinin, müteahhitlerin veya gayretli politikacıların kaprislerinden arınmış böyle bir alana ciddi bir ihtiyaç var. Ancak ister özel ister kamusal olsun, tüm mekansal tasarımların, sürdürülebilirlik ve yenilenmenin önkoşulu ile dengede olması ve başarılı olabilmesi için, başarıyı yüksek ekonomik getiri ve yaya trafiği olarak mı yoksa gerçek anlamda mı saydığınız, sömürgecilikten arındırılmış ve Radikal Kapsayıcı tasarımın yemyeşil özelliklerini taşımalıdır. içerik topluluğu ve gelişen biyolojik çeşitlilik.
Karmaşıklığı Kucaklamak
Alanı tasarlamak hiçbir zaman kolay olmadı, başkalarının tasarım sürecine dahil olması biz yalnız kalem iticileri için göz korkutucuydu, ancak tasarım süreci her zaman işbirliğine dayalıydı, biz sadece onu daha ileri ve daha geniş bir alana taşıyoruz. Gezegendeki alan sınırlıdır, alanlar ve bunların geliştirilme yolları, iklim değişikliği ve artan göç gibi faktörlerin neden olduğu değişen manzara ve demografik baskılarla sınırlıdır. Artık pek çok bilinmeyen bilinmeyen var ve artık uzman yok (elbette hiçbir zaman olmadı), bu yüzden artık kapsayıcı, yenilikçi, uyarlanabilir, ortaya çıkan tasarımın karmaşık dağınıklığını kolayca kucaklayabiliriz.
Kadın merkezli bir tasarım yaklaşımıyla başlamanın daha pratik nedenleri:
Ölçek ve Bağlantı
İster küçük bir köy meydanı ister bir mega şehir olsun, tüm alanlar kadınlar, aileler ve yaşlılar için ihtiyaç duyulan artan konfor, hareketlilik ve erişimden yararlanmaktadır. Kadınlar ve yaşlılar oturup dinlenebilecekleri veya çocuklarının oynamasını izleyebilecekleri banklar ve oturma yerleri arıyorlar. Her şehrin sağlayabileceği nezih ve estetik bir şey olmasının yanı sıra, daha fazla oturma ve toplanma alanı sunmak, şehrin ruh hali üzerinde büyük bir etkiye sahiptir; sosyal sonuçları, tüm şehir kullanıcıları ve sakinleri için artan memnuniyet ve mutluluktur. Güvenli ve rahat hissettiren mekan, kullanıcıların sosyal uyumuna aktif olarak katkıda bulunuyor. Bu alanlar diyalog merkezleri haline gelir ve sosyal ve tasarım yapısı nedeniyle birbirinden izole edilmiş bir toplumdan kaynaklanan depresyon oranlarını ve buna bağlı tüm sosyal ve ekonomik faktörleri azaltır. Bağlantı için alan sağlamak, tüketiciyi ve diğer bağımlılık biçimlerini izole eden ve harekete geçiren sisteme karşı radikal bir harekettir. Yalnızlığın kültürümüzü nasıl bağımlılık ve sağlıksızlıkla dolu bir hale getirdiğini buradan okuyun.
Şükran ve Refah
Bölge sakinlerinin minnettar hissedebilecekleri mekanların tasarlanması, tutum ve algıyı derinden değiştirme potansiyeline sahiptir. Günlük bir uygulama olarak şükran, bireyin refahını arttırır, ancak daha geniş bir sosyal ölçekte şükran uyandıran alan, nüfusun zihniyeti ve kültürlerimizin gidişatı üzerinde büyük bir etkiye sahip olabilir.
Bir mekanın özellikleri ve işleyen ergonomisi, üstün bir deneyim, ek bir rahatlık, mutluluk hissi veya ikram olarak algılandığında, bunu deneyimleyenler bu duyguyu sürdürecek bir zihin bulacaklardır. Eğlence, mizah ve diyalog düşünülerek tasarlanan alanlar, sohbeti ve işbirliğini ateşleyen yerlerdir.
Ancak benim tecrübelerime göre, tahsis, tasarım süreci, inşaat ve bakım süreçlerine paydaşların sesinin dahil edilmesi yoluyla bir ortak mülkiyet, gurur ve sorumluluk duygusu ortaya çıkmadıkça, tahsis edilen bir alan için minnettarlık beklemek çılgınlık olur. ve bir mekanın devam eden evrimi. Tasarım süreci kapsayıcı olmadığında suskunluk ve itiraz sonucunda mekanın tahrip edildiğini ve yok edildiğini gördüm.
Hareketlilik
Kadın merkezli kentsel tasarım, ulaşımı herkesin yararına olacak şekilde büyük ölçüde etkiliyor. Kadınlar istatistiksel olarak yürümeyi veya bisiklet kullanmayı tercih ediyor. Yakın ve güvenli bir ev, iş, okul, alışveriş ve dinlenmeye ihtiyaç duyuyorlar; bu da erkekler için daha iyi bir refaha önemli bir katkı sağlıyor. Evlerin uzak banliyölerde olduğu, geceleri boş olan blok alanlarında ofislerin ve ticaretin silo etkisinden kaçınmak, iş gücü verimliliği ve psikolojisi üzerinde büyük etki yaratırken aynı zamanda şehir dinamiğinin yapısını da iyileştirir.
İş, ev ve eğlence üçgeninin sıkı tutulamadığı durumlarda toplu taşıma yolları, bisiklet kullanımı ve erişimin tamamı dikkate alınarak tasarlanabilir. Kadınların güvenliğini sağlamak (gece yalnız seyahat etseler bile) herkes için daha güvenli ve olumlu bir ortam yaratır.
Şehirlerde araba kullanımını radikal bir şekilde en aza indirmemiz gerektiğini söylemeye gerek yok (Paris 2019'da araçların üçte birinin şehre girişini yasakladı) ve öyle görünüyor ki karar kadınlara bırakılmış olsaydı, altyapı şimdiye kadar çoktan tamamlanmış olacaktı. yer.
'Hareketlilik' aynı zamanda sosyal olarak, kariyerde ve bulunduğumuz yere göre hareket etme hakkını da ifade eder. Ve bundan daha derin bir göç konusu ortaya çıkıyor ve tekrar Radikal Eşitlik, İçerme ve Sömürgecilikten Kurtulma konusuna dönüyoruz…
Kısacası bir şehir tasarlanıp inşa edilebilir, ancak kadın girdisi olmadığında kendini yenileme yeteneğinden yoksundur.
Ve yenilenemeyen her şehir başarısız olmaya ve yıkılmaya mahkumdur.
Sonuç
Mimar, mühendis, geliştirici, müteahhit, yatırımcı, planlamacı, meclis üyesi, belediye başkanı veya politikacı mısınız ya da bugün herhangi bir şekilde mevzuat veya tasarımla ilgileniyor musunuz? Bir alanın nasıl kullanılacağına ve geliştirileceğine karar verme sürecinde misiniz? O halde daha ileri gitmeden önce lütfen etrafınıza bir bakın.
- Takımınızda hiç kadın görüyor musunuz?
- Azınlıklar dahil herkes temsil ediliyor mu?
- Sürece dahil olan yerli ve yerel halk var mı?
- Projeyi tartışmak için açık Çevre toplantılarına ev sahipliği yaptınız mı? Ne sıklıkta?
- Alanın yerel halk için halihazırda ne anlama geldiğini tam olarak öğrendiniz mi?
- Projenizin bölgeye ve insanlara ne getireceğini, ne götüreceğini anladınız mı?
- Yeni tasarıma dahil edilmesi gereken önceki kullanımlar var mıydı?
- Sonuç kapsayıcılık ve adaleti nasıl karşılayacak, herkes erişime sahip olacak mı ve eğer bu özel bir gelişme ise çevredeki topluma nasıl bir miras sağlayacak?
- Doğanın söylenmemiş ihtiyaçlarını göz önünde bulundurdunuz mu? Onlar adına kim konuşuyor?
- Biyo-bölgesel ölçekte gelecekteki etkiyi düşündünüz mü?
- Bu tasarım şükran ve cömertlik duygusunu beraberinde getiriyor mu?
- Tasarımınızı Gezegensel Sınırlara uyacak şekilde geliştirmek için burada bahsedilen tüm araçları ve Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri gibi diğer araçları kullandınız mı?
- Onun hakkında nasıl hissediyorsun?
- Bu konuda gerçekten ne düşünüyorsun?
Tüm bu soruları ve daha fazlasını sormadıysanız lütfen hemen sorun, aksi halde projeniz yer israfından daha kötü olur.
Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederiz! Oldukça kalabalıklaştığı için tüm alıntıları doğrudan burada belirtmediğim için özür dilerim, bunun yerine hepsinin bağlantısını verdim.
Bu oldukça karmaşık bir konuya kısa bir dolambaçlı geçiştir, en ufak bir şekilde kesin değildir ve zaman geçtikçe bunu düzenleme ve ekleme hakkını saklı tutuyorum.... ve benzeri.
---------------------------
*David Abram'ın olağanüstü kitabı 'Duyusalın Büyüsü' mekan, zaman ve biz arasındaki katılımcı ilişkinin daha derin anlaşılması için harika bir okumadır.
İşte bir incelemenin bağlantısı "Abram umutlu bir notla bitiriyor ve "yeniden yerleşime", yani yer merkezli bir yaşam tarzına dönüşe odaklanan bir insan hareketinin ortaya çıkışına değiniyor."
**Eğer kendinizi kadınsı ve erkeksi terminolojisinin kullanımından rahatsız veya rahatsız hissediyorsanız, üzgünüm, tüm kutuları işaretleyen bir tanım bulmak zordur. Bu terminolojik basitleştirme (dişil/eril) doğası gereği sorunludur ve daha iyi bir terminolojiye yönelik fikirleri memnuniyetle karşılarım. Bununla ilgili bir makale yazıyorum (linki takip edeceğiz), ancak Oxford sözlüğüne göre içinde yaşadığımız ataerkil sistemin "babanın veya en büyük erkeğin reis olduğu bir toplum veya hükümet sistemi" olduğunu söylemem yeterli. aile ve soy, erkek çizgisine göre hesaplanır" ve feministler tarafından "Bazı feminist teorisyenler, ataerkilliğin hem erkeklere hem de kadınlara zarar veren adaletsiz bir sosyal sistem olduğuna inanır." (Wikipedia)
Özellikle egemen doktrinler eril tahakküm paradigmasını şu şekilde benimsediği için, bırakın yaşadığımız (ve bizde yaşayan) gezegenin doğasını, kendi doğamızla bile aynı hizaya getirmemiz imkansız hale geldi:
"Hıristiyanlığa göre..... insanlar Tanrı'nın benzerliğinde yaratılmıştır ..... Benzer şekilde, Hıristiyanlar da Tanrı'nın insan eylemlerinin ölçüsü olduğuna inanırlar ve onları Kendi doğru ve yanlış hakkındaki mutlak bilgisine göre yargılarlar. aynı zamanda insanlığın akıl hocası, hakikat, bilgi ve hatadan arınma için başvurulacak epistemolojik bir rehber olarak hareket ediyor" (alıntı kaynak sonra ilave edeceğim)
Dünya kültürlerinin çoğu Tanrı'yı 'o' olarak tasvir eder. Diyeceğimi dedim. Bu, cinsiyete yönelik ikili yaklaşımı doğrulamak ya da kadınsı beceri ve özelliklerin bir erkekte bulunamayacağını veya bunun tersini söylemek değildir. Cinsiyet ve cinsiyet farklılıklarının tüm nüansları ve akışkanlığı, rejeneratif tasarım olanaklarını zenginleştirir ve kolektif tasarım sürecinin temelini oluşturur.
*** İkili olmayan cinsiyet terminolojisinin bazı kullanımının rahatsız edici olabileceğinin farkındayım. Daha iyi ifade edebileceğimi düşünüyorsanız lütfen benimle iletişime geçmekten çekinmeyin. (Bunu hızlı bir referans olarak kullandım) Tasarımın içeriğine ikili olmayan bir bakış açısıyla bir bakış açısı eklemek isterseniz onu okumaktan heyecan duyacağım.
Daha fazla ve temel okuma:
Designing Regenerative Cultures - Daniel Christian Wahl - Book - Blog on Medium.
LINKS
Urban rewilding
https://weburbanist.com/2018/08/06/urban-rewilding-reverse-engineering-cities-to-save-nature-and-ourselves/ This article is a book review, explains need for dialogue and community input for rewilding. https://appliedecologistsblog.com/2019/02/07/getting-everyone-onboard-with-rewilding/
For a deeper dive into the way nature effects our psychology
Preview for a book Design & Feminism by Alethea Cheng
The Victoria University of Wellington makes an effort to imagine decolonised cities (pdf here) This next article explains the "why" re equality in design, includes SDGs and some good quotes. https://www.citiestobe.com/feminist-urbanism-equal-cities-latin-america/ https://behavioralscientist.org/how-better-urban-planning-can-improve-gender-equality/ https://www.google.com/amp/s/theconversation.com/amp/sexism-and-the-city-how-urban-planning-has-failed-women-93854 This article gives loads of examples of women led design especially regarding transport and urban well being - from India, Sweden, London, New York etc. https://apolitical.co/solution_article/how-to-build-a-feminist-city/ Barcelona example. (some vague ideas here) https://www.archdaily.com/927948/how-can-cities-imagined-by-women-look-like-the-case-of-barcelona